Srpski filmski, televizijski i pozorišni glumac Nebojša Glogovac rođen je 30. avgusta 1969. godine u Trebinju, u porodici pravoslavnog sveštenika Milovana i krojačice Milene Glogovac. Najranije djetinjstvo proveo je u selu Dramiševo iznad Nevesinja kod omiljenog djeda Gavrila, koji mu je usadio ljubav prema konjima.
“Sjećam se da je, kada dođemo kod njega u selo Dramiševo, dvadeset kilometara od Nevesinja, uvijek govorio: Evo meni moga vojvode!, a potom bi me postavio na konja. Bolji poklon nije mogao da mi da”, ispričao je jednom prilikom Glogovac.
U djetinjstvu se dosta selio (Opovo, Pančevo, Beograd). Sa sedam godina Nebojša se preselio u Pančevo. Njegova porodica je tada rekla zbogom hercegovačkom kamenu i pošla u vojvođanski industrijski grad, gdje je njegov otac postao prota.
U osnovnoj školi se već bio proslavio recitujući na Svetosavskim priredbama, a mnogi su još tada smatrali da, zbog svog posebnog talenta, treba da bude glumac.
Prvu ulogu na televiziji je imao u seriji Bolji život, gdje je igrao školskog druga Slobodana Popadića (Dragan Bjelogrlić). Poslije srednje škole upisao je psihologiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu.
Međutim, nakon dvije godine odustaje od tih studija i 1990. upisuje glumu na Fakultetu dramskih umjetnosti u klasi profesora Vladimira Jevtovića. Zajedno sa njim studirali su i, danas već proslavljeni glumci, Nataša Ninković, Vojin Ćetković, Sergej Trifunović. Nebojšin talenat vrlo brzo je zapao za oko profesoru Dejanu Mijaču. Tokom studija dobija stipendiju Jugoslovenskog dramskog pozorišta, a karijeru započinje na daskama koje život znače u predstavi „Velika pljačka“.
Brzo su uslijedile i predstave: “Lažni car Šćepan Mali”, “Troil i Kresida”, “Rođaci iz najboljih dana”, “Parabelum”.
Glogovac se na filmu prvi put pojavio u ulozi Fadila, vojnika JNA, u ratnoj drami Bore Draškovića “Vukovar, jedna priča”. Zapaženu ulogu ima i u pozorišnom hitu Kult teatra “Tamna je noć”, koja postaje jedna od najkomercijalnijih predstava i igra se na turnejama u Americi i Kanadi. Prvu glavnu ulogu dobio je u filmu reditelja Gorčina Stojanovića “Ubistvo sa
predumišljajem”, u kom je tumačio lik Hercegovca Bogdana, ranjenog na ratištu u Bosni. Za ovu ulogu dobio je nagradu za najbolju mušku ulogu Car Konstantin na Filmskom festivalu u Nišu.
Uslijedio je čitav niz filmova u kojima je Glogovac imao zapažene uloge: “Do koske”, “Spasitelj”, “Bure baruta”, “Nebeska udica”, “Munje”, “Bumerang”, “T.T.Sindrom”, “Kad porastem biću kengur”, “Hadersfild”, “Žena sa slomljenim nosem”.
Veliku popularnost kod najšire publike donosi mu uloga Zlatka u seriji “Porodično blago”. Na svoj dvadeset osmi rođendan, 1997. godine, glumac staje na ludi kamen sa djevojkom Minom, a vjenčani kum mu je kolega sa klase, Vojin Ćetković. Suprugu je upoznao u diskoteci Zvezda, koja ga je, kako on kaže u jednom intervjuu za časopis Puls, već na prvu loptu osvojila svojim osmijehom. Već naredne godine se po prvi put ostvario u ulozi oca, kada je njegova supruga Mina donijela na svijet sina Gavrila.
Nastavlja da igra i na daskama koje život znače. Pojavljuje se u brojnim predstavama: “Bliže” Alise Stojanović, “Šine” Slobodana Unkovskog, “Molijer-Još jedan život” u kojoj igra rame uz rame sa poznatim glumcima Mikijem Manojlovićem i Mirjanom Karanović. Uspjeh na poslovnom planu prati i porodična sreća koju u život glumca unosi i rođenje drugog sina Miloša, 2001. godine.
U psihološkom trileru Srdana Golubovića “Klopka” iz 2007.godine Glogovac igra glavnu ulogu, a brilijantno dočaran lik glavnog junaka Mladena donosi mu nagrade na brojnim festivalima: u Minsku, Milanu, Liježu, a film je kandidovan i za Oskara. Naredne godine nacionalna sekcija Međunarodne federacije filmskih kritičara proglašava Glogovca za najboljeg glumca prethodne sezone, a dobija i nagradu grada Beograda za filmsku umjetnost.
Potom se pojavljuje u serijama: “Vratiće se rode”, “Moj rođak sa sela”, kao i u filmu “Kenjac”.
Godine 2009. prvi put se pojavljuje i u jednom reklamnom spotu, i to u okviru kampanje koja promoviše borbu protiv raka dojke iz razloga, kako sam kaže u intevjuu za magazin Story, što voli žene. Naredne godine poznati Trebinjac je ošišao pramen svoje kovrdžave kose kao znak moralne podrške mališanima oboljelim od raka i njihovim roditeljima u okviru humanitarne akcije Pramen nade.
Nebojša Glogovac glumio je i u popularnim serijama “Lud, zbunjen, normalan” i “Vojna akademija”, a 2013. godine igra jednu od glavnih uloga u srpskoj antiratnoj melodrami režisera Srdana Golubovića “Krugovi”. Premijera ovoga filma odigrana je u Trebinju, rodnom gradu glumca, koju je on dočekao sa posebnim emocijama. Za intervju povodom ove premijere filma, u Glasu Srpske, Glogovac je istakao da mu je hercegovački milje izuzetno drag i da čuva sva sjećanja iz djetinjstva, koja je dodatno oživio kroz snimanje filma.
Glogovac je bio i nosilac glavne uloge u “Ravnoj gori”, projektu reditelja Radoša Bajića i Radio televizije Srbije u kojoj je igrao ulogu Draže Mihailovića.
Autentična glumačka legenda, Nebojša Glogovac, do statusa jednog od najznačajnijih u profesiji došao je zahvaljujući rijetkoj sposobnosti da se na sceni potpuno transformiše, a i da dalje ostane prirodan i vjerodostojan.
Pored glumačkog angažmana, predavao je glumu u Teatru 78, u okviru škole glume „Prvi koraci” u Beogradu i u školi glume „Maska”.
U periodu od 1997. do 2014. godine bio je oženjen Minom Glogovac, slikarkom i docentom na predmetu Slikarske tehnike na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu. Mina i Nebojša vjenčali su se 30. avgusta 1997. godine, na njegov 28. rođendan. Iz braka sa njom ima dvoje djece — Gavrila, rođenog 1999. godine, i Miloša, rođenog 2001. godine. Dvije godine nakon razvoda, Glogovac je dobio treće dete, ćerku Sunčicu, sa suprugom Milicom Šćepanović, joga instruktorkom i bivšom novinarkom, a živjeli su na beogradskom Dorćolu. Njegov vjenčani kum i kum djece iz braka sa Minom Glogovac je kolega Vojin Ćetković.
Glogovac je često glumio u stranim filmovima, pa je tako u filmu Ustav Republike Hrvatske iz 2016. godine tumačio ulogu srednjoškolskog profesora Vjeka Kralja, za koju je dobio nagrade Međunarodnog udruženja filmskih novinara za najboljeg glumca i mnoge druge.U periodu 2016 — 2018. godine, glumio je uz Natašu Ninković u kriminalističkoj seriji Ubice mog oca, gdje je tumačio ulogu Jovana Despotovića.
Glumio je Vukana Nemanjića u devet epizoda televizijske serije Nemanjići — rađanje kraljevine, koja je premijerno prikazana 17. februara 2018. godine, a koja je snimana i na području Hercegovine.
Nebojša Glogovac preminuo je u Beogradu poslije kratke i teške bolesti 9. februara 2018. godine u svojoj četrdeset devetoj godini.
Povodom 50 godina od rođenja Glogovca, u Kulturnom centru Trebinje je u periodu 30. do 31. avgusta 2019. godine održana dvodnevna manifestacija „Dani Nebojše Glogovca”, u okviru koje su o njegovom životu govorili Vojin Ćetković i Raša Andrić, otvorena je izložba fotografija „Nebojša Glogovac”, promovisana knjiga „Monografija Nebojša Glogovac” i prikazan film Godina i jedan dan, srpskog reditelja i scenariste Raše Andrića.
Dom kulture u Nevesinju od prošle godine nosi glumčevo ime.
HP, novembar 2013. -> novembar 2019.
BONUS VIDEO
