Sedam od ukupno 13 uglednih Srba, koje su ustaše u noći između 23. i 24. juna 1941. godine pobacale u Pridvoračku jamu nadomak Trebinja, konačno su dostojanstveno sahranjene ispod zajedničkog spomen-obilježja koje je nakon 81 godinu podignuto u gradskom groblju „Podgljivlje“ u Trebinju.
Zahvaljujući tadašnjoj italijanskoj komandi u Trebinju, žrtve su izvađene iz jame i sahranjene na lokalitetu takozvane Ledenice u gradskom groblju, ali su potomci šest stradalnika svoje najdraže kasnije ponovo sahranili u porodične grobnice, a sedam njih je ostalo na ovome mjestu, gdje im je nakon više od osam decenija podignut veličanstven spomenik i služen pomen uz svetu arhijerejsku liturgiju koju je predvodio episkop Dimitrije.
„Ovi naši preci koji su postradali nevino i časno samo zato što su bili Hristovi i zato što su bili pravoslavni nisu se postidjeli kada su došli pred lice Božje, ali i mi treba tako da živimo, da se ne bojimo ničega, da se samo bojimo grijeha, jer je grijeh ubica koji nas može ubiti, ne privremeno, nego vječno, da nam pomuti naša srca, našu savjest, naše duševno i duhovno oko“, kazao je nad posmrtnim ostacima pridvoračkih mučenika vladika Dimitrije, moleći se za spasenje sviju.
Posebno zahvalivši episkopu Dimitriju, ali i svim građanima Trebinja koji su prisustvovali ovom svečanom činu, Jovica Ružić, jedan od potomaka žrtava, istakao je da je bol za njihovim nevino stradalim precima još veći zbog saznanja da su u ovom strašnom zločinu učestvovale njihove komšije koje su se od njih razlikovale jedino u vjeri i krsnom imenu, ali je bol povećavalo i saznanje da vječna kuća njihovih pokojnika ostaje bez ikakvog obilježja.
„Nad ovim je mjestom sve ove godine dežurala neka čudna vojska, ali smo zahvaljujući inicijativi gospođe Slobodanke Tanović, potomka stradalnika, kao i iskrenoj želji gospodina Dragoslava Banjka i razumijevanju Gradske uprave, stigli do cilja“, istakao je vidno potreseni Ružić.
Uzbuđenje nije krio ni Željko Šakota, praunuk jednog od stradalnika Pridvoračke jame čiji su posmrtni ostaci ranije preneseni u porodičnu grobnicu.
„I srećan sam i tužan: tužan što je trebala 81 godina da se sve ovo desi, ali i srećan jer je napokon ovaj spomenik podignut pa sam i ja zahvalan svima koji su tome dali doprinos“, dodao je on.
Predsjednik Skupštine grada Trebinja Dragoslav Banjak, koji je, zajedno sa porodicama žrtava, godinama davao doprinos tome da se pridvorački mučenici dostojno sahrane, napomenuo je da su još u junu 2019. godine ekshumirani zemni ostaci žrtava te da su nakon uzimanja uzoraka u Zavodu za sudsku medicinu RS oni čuvani u prostorijama Zavoda u Trebinju, a da su u međuvremenu urađeni i kripta i spomenik.
I gradonačelnik Trebinja Mirko Ćurić se složio da je želja za dostojanstvenim obilježjem nad grobovima nevinih srpskih žrtava bilo ono što je cijelu Gradsku upravu vodilo ka cilju da se sagradi ovaj spomenik i da se iz gradskog budžeta izdvoje značajna sredstva za tu namjenu.
Osim 13 stradalnika, na Pridvoračku jamu su povedena još trojica Srba, ali su oni uspjeli pobjeći i o namjerama ustaša obavijestiti ostalo stanovništvo pa je na taj način izbjegnut veći pogrom u cijelom Trebinju.
Izvor: Nezavisne
BONUS VIDEO
