Od ponedeljka 7. aprila gost emisije „Mojih 50“, koju emitujemo na Padrino radiju svakog radnog dana od 18 do 19 časova, je glumac Džek Dimić (Dimich).
Džek Dimić (Željko Dimić) je američki glumac, rođen 4. novembra 1965. godine u Bosanskoj Dubici.
U Bosanskoj Dubici je živeo do svoje osamnaeste godine, nakon čega se preselio u Beograd. 1992. godine odlazi u Švedsku, a potom i u Prag. Kao rezultat okolnosti, dospeva u SAD, tačnije u Njujork, gde je 1997. primljen na poznati Lee Strasberg Institut za film i teatar, poznat po diplomiranim glumcima poput Al Paćina, Dastina Hofmana, Armanda Asantea, Rebeke De Mornej i drugih.
Džek Dimić (Željko Dimić) diplomirao je 2001. godine pod vođstvom Majkla Margote, nastavljača „Strazbergovog“ pristupa glumi, s naslovnom ulogom u predstavi „Richard III“. Inspirisan savetima svog profesora, usvojio je scensko ime Jack Dimich, pod kojim je do sada ostvario preko 80 uloga na filmu, televiziji i u pozorištu. Svoje veštine glume pokazivao je na maternjem srpskohrvatskom, ruskom, italijanskom, češkom i engleskom jeziku. Trenutno živi na relaciji Njujork-Beograd.
Godine 2008. ostvario je svoju prvu glavnu ulogu u filmu „In The Name Of The Son“ („U ime sina“), koji je trijumfovao na 22 međunarodna filmska festivala i nominovan je za prestižnu nagradu Oskar Američke akademije u kategoriji kratkometražnog filma.
Pet godina kasnije, tačnije 2013. godine, tumačio je Nikolu Teslu u predstavi „Tesla“, koju je napisala engleska autorka Sheri Graubert, na Off Brodway-u u New Yorku. Režiju ove izvanredne predstave potpisuje beogradska rediteljka Sanja Beštić.
Iste godine pojavio se u filmu „Teslin narod“ reditelja Željka Mirkovića, koji predstavlja kombinaciju igrane drame i dokumentarca. Film je postigao značajan uspeh i nominovan je za Oskara u kategoriji najboljeg dugometražnog dokumentarnog filma 2019. godine, što ga je učinilo službenim kandidatom za Oskara 2020. Džek Dimić je i u ovom filmu tumačio naslovnu ulogu.
Monodrama „Oj, živote“ koju je adaptirao i režirao prema tekstu Josipa Pejakovića imala je nekoliko izvođenja u Beogradu, premijerno u Akademiji 28, a zatim u Galeriji Polet i Kulturnom centru Grad, a pre toga i u Los Anđelesu, Čikagu, Njujorku, Bosanskoj Dubici…
Iza njega je i nekoliko održanih javnih časova glume za kolege i studente (Opera i teatar Madlenijanum, Akademija umetnosti Beograd) gde je na radionici predstavio neke od najznačajnijih vežbi sa Lee Strasberg univerziteta, a u Beogradu je nastupao i sa večerima poezije uz nesvakidašnji pristup recitovanja pesama na nekoliko jezika.
U emisiji ,,Mojih 50“ Željko, odnosno Džek, prisetiće se pesme koja je obeležila njegova jutra u beogradskim studentskim danima, a s tim u vezi biće i priča o sobi 1123. Čućete i najlepšu pesmu posvećenu jednom gradu, kao i nekoliko priča o najdražoj reci u glumčevom životu, a u vezi s pesmama, naravno.
Emisija „Mojih 50“ na programu je svakog radnog dana od 18 do 19 časova na Naxi i Padrino radiju. „Mojih 50“, možete slušati i na Naxi nacionalu, najvećoj radijskoj mreži u Srbiji.
Izvor: Naxi.rs