Ljepote Ovčara i Kablara nadaleko su poznate, a vidikovci na ovim planinima iz godine u godine bilježe sve više posjetilaca. Međutim, okolina Čačka krije još jedan turistički dragulj i potpuno neopravdano zapostavljenu prirodnu ljepoticu.
Planina Jelica prirodna je granica između Dragačeva i grada na Moravi, bogata šumom i živopisnim brdima sa kojih puca veličanstven pogled.
Ono po čemu se Jelica izdvaja od ostalih planina u okolini jeste legenda koja kruži o tome kako je uopšte dobila ovo, za jednu prirodnu površinu, neobično ime.
– Turci su čuli da u Gruži živi prelijepa djevojka koja se zove Jelica, veliki paša je iz Sarajeva odmah poslao svoje vojnike da je otmu i dovedu pred njega. Našli su je u njenom selu, oteli i poveli. Kad su prelazili preko dragačevske planine, ona je uspjela da se otrgne, popne na proplanak i skoči u provaliju. U sjećanje na tu lijepu Gružanku, planina je dobila njeno ime – priča jedan stari Dragačevac.
I dok ova legenda živi, živi i sjećanje na Srpkinju koja nije htjela da služi Turcima, već je sama sebi presudila. Međutim, istoričari kažu da etimologija tog imena može da ima i druge osnove.
Prema pojedinim teorijama, ime je izvedeno od sveca Svetog Ilije, pod čijim imenom se nalazi nekoliko crkava u Dragačevu. Na jednom od najvećih vrhova Jelice, nalazi se i arheološko nalazište pod nazivom Gradina, a koje otkriva ostatke iz doba Vizantije, tadašnje grobnice i bedeme.
Izvor: Srpska kafe