Naše priče

Trpeza naših predaka: Hercegovački pršut

Pršut je jedan od nezaobilaznih amblema tradicionalne hercegovačke trpeze. Ovaj gastronomski specijalitet je nastao sušenjem, na dimu i buri, mesa zadnjih (ponekad i prednjih) nogu svinje. Zbog svog specifičnog ukusa i neobičnog načina dobijanja smatra se jednim od najorginalnijih proizvoda hercegovačke kuhinje a samim tim je i postao nezaobilazan dio turističke i ugostiteljske ponude istočne Hercegovine.

Hercegovački pršut, po originalnoj recepturi priprema se od davnina u svim selima Hercegovine, gdje je jedinstvena mikroklima, koja u sebi objedinjuje burom doneseni planinski vazduh, obogaćen ugodnim i laganim mirisima i sastojcima ljekovitog bilja Hercegovine, i slani morski vazduh Jadranskog mora. Konzervacija svinjskog buta vrši se blagim dimljenjem i sušenjem u specifičnim klimatskim uslovima čestih izmjena bure i juga, te polaganim zrenjem. Za spontano pretvaranje svinjskog buta u jedinstveni hercegovački pršut potrebno je, zavisno od veličine buta, i više od godinu dana.

Zreli hercegovački pršut odlikuje se karakterističnim ukusima, intenzivnom aromom fermentovanog blago-dimljenog mesa i umjerenom slanošću. Sušenje treba trajati barem 12 mjeseci, a smatra se da najbolji kvalitet pokazuju pršuti sušeni oko dvije godine.

Prostorija u kojoj se suši pršut naziva se najčešće dimnjarica ili vatrenjača. U njoj se dime i isušuju pršuti, kobasice i ostalo meso. To je prazna prostorija, ne puno velika, koja obavezno ima prozore kako bi se omogućilo ovdašnjem vjetru tipičnom za hercegovačke krajeve da radi svoj posao zrenja i sušenja. Naziv pršut ima jasno latinsko porijeklo, od riječi „pro” (što znači “prije”), i “exsuctus” (što znači “isušeno”). Pršut treba rezati isključivo nožem (a ne mašinom za rezanje) kako bi mu se sačuvao ukus. Idealno narezani pršut debeo je između 1 i 1,5 mm i poželjno je da se odreže što duži komad.

Pršut se obično servira uz neku od tradicionalnih vrsta sireva, a posebno je cijenjen domaćin koji uz pršut posluži i kvalitetnu hercegovački vranac, rijeđe žilavku – jer je vranac bolje “sljubljen” sa suvim mesom.

U Hercegovini se pršut servira kao neizbježan delikates na gotovo svim prazničnim trpezama kao dio predjela, ali često je i glavna poslastica.

 

Pripremila: Redakcija HP

Hercegovina Promo, novembar 2013.

BONUS VIDEO

Slični članci

Neša Galija u „Mojih 50“ na Padrino radiju

Urednik

Đule Van Gogh u emisiji „Mojih 50“ na Padrino radiju

Urednik

Kiki Lesendrić u „Mojih 50“ na Padrino radiju

Urednik

Danilo Mašojević u „Mojih 50“ na Padrino radiju

Urednik

Duška Jovanić u „Mojih 50“ na Padrino radiju

Urednik

Glumac Uliks Fehmiu u „Mojih 50“ na Padrino radiju

Urednik

Aleksandra Radović u „Mojih 50“ na Padrino radiju

Urednik

Neno Belan u emisiji „Mojih 50“ na Padrino radiju

Urednik

Padrino radio učestvovao na radionici RAB Srbija na Zlatiboru

Urednik

Ova web stranica koristi kolačiće za poboljšanje vašeg iskustva. Pretpostavljamo da se slažete sa ovim, ali možete odustati ako želite. Prihvati Pročitaj više