Ukoliko jedan proizvod postane simbol nekog mjesta to je zato što u sebi nosi boje, ukuse, istoriju i zvukove tog mjesta.
Upravo je zvuk osnovna karakteristika škripavca, sira “koji škripi”, a čije ime dolazi od onomatopejskog glagola jer se pod zubima osjeti i čuje blago škripanje.
Ovaj sir pravljen od kravljeg mlijeka može se konzumirati odmah nakon par sati od trenutka sirenja. Sušenjem do dva mjeseca, u zavisnosti od vlažnosti vazduha i vjetra, dobija se njegova suva varijanta.
Tako sušen tradicionalno se stavlja i u mješavinu maslinovog i običnog ulja u kom odležava najmanje tri mjeseca. Ovako pripremljen škripavac se „ponovo rađa“ i zove se jednostavnim imenom „sir iz ulja“ te spada u lokalne delicije koje se serviraju uz kvalitetan pršut i neko od mnogobrojnih hercegovačkih vina.
Ručno obrađivan prema praksi koja se prenosi s generacije na generaciju, škripavac predstavlja specijalitet područja južne Hercegovine, a moguće ga je kupiti direktno od priozvođača na prelijepoj trebinjskoj pijaci.
Izvor: Vinska cesta Hercegovine
HP, decembar 2013.
BONUS VIDEO
